kevser suyuydu yüreğinden gönlüme akan
Elhamdülillah deyip bir avuç kalbime çarptım.



o gün bugündür iflah olmaz yüreğim
garip bir zerdüşt
garip bir meczup
aşkın yaman denizlerinde yüzen denizci misali nefes nefese
doğruluğun gölgesinde ilerleyen karınca misali
adım adım sana gelmekteyim karanlıklarda el yordamıyla
lütfen ışığını karartma kutup yıldızım.



sen surat astıkça
yönüm meçhule varır bilirsin
kalbim göçebe kuşlar gibi yerinde duramaz
göç eder seni bulmanın aşkıyla
gece gözlerine çökünce yoksulluğun
evsiz biri gibi sokulurum kimsesizliğimin kucağına
yağmurlar iner yüzüme
soğukluğuna ürperirim
unutmak için ne kadar dua varsa asılır dilime
içim dışım çıplak bir çocuk
yırtık kalbimden sen sızar ayaza.



ölen bir çocuğun gözleriyim
bomboş bakar her yöne
neden diye sormaya korkar
daha masal tadından yeni uyanmışım
savaşın kanı ellerimde
çocuk parkında kalmış bebeğim
bir annenin yavrusuna ağlamasını dinliyorum
ninni yerine
uyumak öyle zor ki.



somon balığı gibi ters yöne yüzmekten yorgun kollarım
varamayacağımın bilinci beynimde zonklar
yem olurum belki de bir başka balığın ağzında
ağlamamaya yeminliyim
ölsem de dönmem fikrimden.



kaderin ördüğü saçlarımı savururken rüzgarların ellerine
bir sen okşa diye emanetim sana.





Ayvazım DENİZ