O yüzün asık olsun bir daha gülmeyesin
Gülen aşık görünce kenarlarda dur büzül
Ben gibi dert çekmeden aman ha ölmeyesin
Yaşa ki yaşamanın ağırlığında ezil
Efkar tepelerinin tek ağacı olasın
Ben her ah çektiğimde sen yerinde solasın.




Kör bıçak o dilinle kelimeler doğrarken
Hangi cümle içinde yaktı isen canımı
Ve kalbim orta yerden tam ikiye çatlarken
Yaş yerine gözümden dökmüştüm ya kanımı
İşte öyle vursunlar sırtından gizli gizli
Hatıralar canlansın o gözlerinde bizli.




Hayat denen ırmağın bulanık sularında
Dermanın tükensin de kolların yana yatsın
Umudun kalmayınca bugünün de yarın da
İşe yaramaz olsun hayallerin de batsın
Bir dilenci misali el açasın geçmişe
Ayrılık şişesini fondip yapıp içmişe.




Susan dillerim gibi suskun kalsın kaderin
Neye elin atarsan kurusun ulaşmadan
Öyle ah çekesin ki arşa vursun kederin
Cehenneme varasın ayağın dolaşmadan
Ben yandım bu dünyada sen de yan cayır cayır
Affet diye bekleme tek cevabım var ’hayır’.





Ayvazım DENİZ