‘Deniz susmuşsa rüzgâr saklar göğsünde sırrını. Bir kısrak bakışıdır hayat, içinde taşır asırlardır kangren aşkları. Coşkulu ırmaklar kurursa bir gün, yaşamın kanlı kundağında bir bebek ağlarsa, işte o gün yazarım aşkın en hazin şarkılarını’…

Suskumuzsa ansızın vurulan
Yeryüzünü terk etsin bütün kuşlar
Kayıp düşleri aramasın insanlar
Dilimlere ayrılan duyularımızın hacminde
Kıyımlarla özünden koparılan çiçekler gibi
Aydınlık gelecekleri arasın çocuklar


Taş kendini sarar iç yalnızlığıyla
Kökünü özleyen ağaçların gözyaşı asildir
Bu yüzden soyumuz tükenir savaşlarla
Susmayın kartal bakışlı analar
Aramayın aşkı artık çok uzaklarda
Bütün ocakları yakan her devirde sevgidir


Sokul göğsüme ve daya başını varlığıma
Rüzgârın çığlığını süreyim yorgunluğuna
Şifa olayım dinmeyen gözyaşlarına
İç çekişlerimizin elim dansında
Irmaklar taşısın uzaklara bedenimizi
Gelinlik kızlar söylesin sonra türkülerimizi

Selahattin YETGİN