Duyuyorum
Kuşların çığlık çığlığa feryatlarını
Gözlerimden
Bir ağaç devriliyor sessizce
Bu sessizlik hayra alamet değil
Bu devrilen bir çağ ellerimden

Sevmek
Bir kuru ekmeği paylaşırken
Gülümseyerek düşlere
Ve bol nimetli sofraymışçasına
Doyabilmek
Dudaklarından gelen
Bir küçük buseyle
Sevebilmek
Sevebilmek biteviye

Üşümek
Sahipsiz kaldırımlarda
Çıplak ayaklarla dolaşırken
Sanki bir çift çorap bulmuşçasına
Isındığını düşlemek yorgun
Ruhsuz bedeninin

Paylaşmak
İnce bir battaniyeyi
Ellerinden bırakıp
Sunabilmek
Ve aynı yalan
“ben üşümüyorum
Sen ört üstünü”
Diyebilmek
Mutlu olabilmek

Kim bilir hangi an
Gelecek yorgun yüreğine
Acımasız bir humma

Ve…
Bilebilmek
Acımasız soğuğun
Çatlattığı ellerini
Tutacağını…

Hayatın acımasız
Fırsatçı dolusu kaldırımlarına
Basabilmek Dim dik
Sövebilmek rüşvete
Sahteliklere

Para da neymiş
O mu sağladı bana bu canı
O Allah mı?
Diyebilmek…

“ Böyle yaptı yaşlı bir dede ile nine…
Onlar yaptı
Birçoğumuzun yapamadığını…”