SENDEN HABERSİZ
Yüreğimdeki şu bitmez sızının
Defterimdeki bu ince yazının
Aşığın çaldığı dertli sazının
Adını sen koydum, senden habersiz

Gözümün pınarı, gönlümün nuru
Bozkırlara yağan ilk yaz yağmuru
Şu garip dünyamın tatlı huzuru
Adını sen koydum, senden habersiz

Bir selamın yeter güler gözlerim
Bala dönüşür de zehir sözlerim
Yüreğimde yanan ateş, közlerim
Adını sen koydum, senden habersiz

Karakış ayazda açan güllerin
Yaz günü sıcakta esen yellerin
Gamı kasaveti silen ellerin
Adını sen koydum, senden habersiz

Soframdaki aşın, ekmeğin, tuzun
Aynada gördüğüm o güzel yüzün
Elimden düşmeyen kitab-ı cüz’ün
Adını sen koydum, senden habersiz

Fesleğenlerin o hoş kokusunun
Doğada huzurlu kış uykusunun
Bir de yürekteki aşk korkusunun
Adını sen koydum ,senden habersiz

Sanma ki unuttum gözün rengini
Arasam bulamam senin dengini
Kazandığım zorlu sevda cengini
Adını sen koydum , senden habersiz

Gül bahçesindeki eşsiz kokunun
Eros’un attığı sevda okunun
Avşar kiliminde renkli dokunun
Adını sen koydum, senden habersiz

Denizde yansıyan şavkı güneşin
Bu dünyada yoktur bir başka eşin
Uğruna adanmış şu sarhoş başın
Adını sen koydum, senden habersiz

Dost gönlünden kopan sıcak selamın
Ozan kaleminden güzel kelamın
Beni aşka salan tatlı belamı n
Adını sen koydum, senden habersiz

Çölde bir dervişten yolunu sordum
Gördüğüm düşleri hep hayra yordum
İçinde aşk olan hayaller kurdum
Adını sen koydum, senden habersiz…

(Ayşe Sönmez Bulut)




Not: Şiirimin ayağı için Kaşgari’ye (Yalçın hocam’a) teşekkürler