6
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
1193
Okunma
Dünya denen şu alemde
Her yangına köz diyemem.
Yaşanılan bu elemde
Sen ben öldü biz diyemem.
Kış bahara selef olmuş
Kul vefaya hilaf olmuş
Çoluk, çocuk telef olmuş
Çekilene az diyemem.
Yürekler is eller kara
Kanar durur ara sıra
Barış, huzur derin yara
İnsanlığa yaz diyemem.
Bunca kahır dayanmaz taş
Kan revan gözümdeki yaş
Gün geçmazki elde naaş
Dilim susar söz diyemem.
Akbabalar konmuş düşe
Zehir sızmış tatlı aşa
Karlı dağda dik yokuşa
Gül, gülistan düz diyemem.
Zemheride donmuş neşe
Kıyamette yanmış eşe
Kar boranda kara kışa
İstesem de yaz diyemem.
Kurt kuzunun postu olmuş
Can cananın kastı olmuş
Kin vefanın dostu olmuş
Arınsa da öz diyemem.
Bahar pusmuş kar boranda
Ölüm gelmiş yol soranda
Ne bu günde ne yarında
Yolunuza iz diyemem.
Yüksel Beyocaktan
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz