Şiire kıvranırken içyüzüm,
Gökyüzü yağmur ilham ediyor,
Bulut toprağa âşık
Ben gözlerinin gölünde dalmışım mevsime

Ömrüme ömür denen sermaye
Sensizliği miras bırakma üftadene
Zamanı gelmeden akşam çökmesin
Adın aşk senin
Alfabemde ezber ettiğim şiirsin

Bu lisanı bozuk iklimin
Divanesi oldu yorgun kalemim
Keşke bir gülüşün resminde büyüse hayallerim
Ebemkuşağının altında ıslansa tüm niyetlerim

Bir dileğim var sadece sevdanı isterim
Şu garip gönlüme derdi zulüm girmesin
Payıma düşen güneşinde açıp
Sevgi deryasında yüzeyim

İçmişim aşkın külliyatını olmuşum lâl
Allah’ım nedir ufkumda dolanan bu hâl
Ya gelişinin adı olsun ilkbahar
Ya bu hâli üzerimden al

Ötelere akarken zaman
İlk duyduğum ezan mı kulağımda çınlayan
Hüznün o buğulu rengi mi gözlerimden akan nehir
Getirin tüm yağmurları silinsin ruhumda ki pas kir

Virt ettiğim adını söyler dilim
Asi olduysam tövbe tüm v/akitlere
Hey mübarek zikrini şifa diye çekerim
Tespih, tespih
Çok ötede değil
Yürek güncemden sızar senle dolan nesir

Nuray AYHAN…