Bu gün günlerden hüzün
Bugün günlerden yalnızlık
Bu gün günlerden gözyaşı
Bu gün günlerden sensizlik

Uykusuz gecen gecenin bir ardından
Gözlerimde hayalin ile kalktım
Kulaklarım bana seslenişini
Bana sevgi dolu bakışını
Kaçamak bir sarılışını aradı

Sahi sen neden bana hiç sarılmazdın
Ben sana neden seni ne kadar çok sevdiğimi söylemezdim
Düşünüyorum da
İnsan olmak zor sanatmış
Kolaymış duyguları sandıklara kilitlemek
Bilmeden en olmadık zamanda
Kilidin kırılıp karşına çıkacağını

Biliyor musun ?
En zoru ne
Hiçbir zaman kavuşamayacağını
Sana asla gelmeyeni
Bile bile özlemek
Benim seni özlediğim gibi

Ara ara sana geliyorum
Ama olmuyor
Soğuk toprağı sarmak
Seni sarmak gibi olmuyor işte

Bu aralar sana her zamankinden çok ihtiyacım var
İçimde bir kor büyüyor duraksız
Her şeyinle özlüyorum seni
Bana gülümsemeni
Hatta bana kızmanı bile özlüyorum
Biliyorum şimdi yukardan bana bakıp
Ah benim deli kızım diyor gülümsüyorsun
Gözlerimden akan yaşlara kızıyorsun

Ne yapayım babam sen söyle
Çok uzun zaman oldu
Senin kokuna hasretim
Sohbetlerine açım
Kimse senin gibi olmuyor
Yerini hiçbir şey doldurmuyor
Ben her yaşımda senin yanında
Küçücük bir kız olurdum
Şimdi ise ruhum çok yaşlandı

Bir garip oldum
Kanadım kolum kırık
Sen akıl hücrelerimde dolaştığında
Rüyalarıma da uğramıyorsun artık
Bir yalnızlığın tam ortasında bırakıyor beni
Sana özlemlerimle kavrulmamı izliyorsun

Hani diyorum
Bu kadar erken gitmeseydin
Beni ağız dolusu baba demekten mahrum bırakmasaydın
Ama olsun sen sakın üzülme babam
Senin özleminle yanmak bile bana huzur veriyor
Biliyorum ki sen her zaman yanı başımdasın
Belki biraz geç olacak ama
Babam ben seni çok ama çok seviyorum