Bütün renkler,boynu bükük ve küskün,kırmızıya.
Beyaz Zambak,Papatya,Nergis’in de,Lale’ye,
Kırmızı; günahsız akan kanların,rengidir diye.



Bütün günler de küskün,bu "Kara Cumartesi "ye.
Alçak ve kalleş,hain eller bastı yine,
O güzel,günahsız canları alan düğmeye.


Ülkem üstünde oynanan en son ağır oyundur bu.
Bakılmasın ki; basit bir terör olayıdır diye.


Öfkem,kurşun gibi ağır,bu gün yüreğime.
Hırsım,acılarım,üzüntülerim de.


Hepsi de,birer beyaz barış güvercini,
Dillerinde özgürlük ve barış türküleri.


Halay’larla yürüyordu,umutlarla filizlenmiş yürekleri,
kanatlarında,özgürlük ve barış şiirleri,
İnsanlık için,ülke için yalnızca barıştı istekleri.


Hep,kan kırmızı açacak bu mevsim Kasımpatılar,
Aydınlıktan,ışıktan korkan,kan emici vampir yarasalar,
Ulus’u hedef aldılar,inlerinden yine çıktı korkak çakallar.


Yalnızca istedikleri barıştı,yalnızca özgür yaşam,
Hain eller,barış güvercinlerinin başlarını kopardılar.


Öfkem,kurşun gibi ağır yüreğime,
İçimdeki her şey,olanca büyük bu gün,
Hırslarım,acılarım,üzüntülerim de.
Göğüs kafesim,dar geliyor öfkelerime.


Ne ilk,ne son ülkem üstüne oynanan oyunlar.
İhanetler,kumpaslar,kanlı tuzaklar.
Korkularım var,gelecek nesiller adına,
Güvensizlik duygularıma,tetik kurdu korkular.


Tarih yazmış bir ulus’un tarihinde kara bir gün,
Yüreklerde kor ateş,alev alev yangınlar.


İç acıtan,yürek burkan,çok acılı bir gün.
Bütün diğer günler yasta ve ona küskün.
Üzüntülerim,acılarım çok büyük,hırsım da bu gün.


Öfkem,baskın bu gün üzüntülerime,
öfkelerim kurşun gibi ağır,yüreğime.
Solgun ve üzgün açacak kasımpatılar bu mevsime.


Büyük,çok büyük acılarım var bu gün,
Göğüs kafesim,dar geliyor,öfkelerime.



Tuğal KÖSEMEN- 12.Ekim.2015

.../..Bu şiir,10.Ekim.2015 Cumartesi günü Ankara’da,"Barış yürüyüşü" sırasında
canlı bomba saldırısıyla vefat eden,kanı akıtılan yüzlerce güzel insanımız
anısına ithafen yazılmıştır.Ölenlerin ruhları şad olsun,Milletimin başı sağ
olsun.