Kadın hayattır,
Kadın,can.
Yuvayı ayakta tutan,
Hem eşin’dir,hem kızkardeşin,
hem de,anan.
Bir iş geldiğinde başına,
O’dur,gözyaşı döküp ağlayan.
Zorda kalıp sıkıştığında,
Dimdik,arkanda duran.
Kadın hayattır,
Kadın can.
Tökezlediğinde ayakların,
Destek verip,elinden tutan,
Her sarsıntıda yuvayı,
Ayakta tutup,kurtaran,
Sabahları,
Sırtını sıvazlayıp,uğurlayan,
Akşamları,
Pencerede,yolunu gözleyen,
O’dur seni kapında,
Güler yüzle,yüzleyen.
Kötü günlerinin,o’dur gülen yüzü,
Sıkıntılı günlerinin,
Baş koyulacak dizi.
O’dur seni sessizce,
Ardından,koruyup kollayan.
O’dur,çiçek kokun,Gül kokun,
Bazen Itır,bazen Leylak,
Bazen Erguvan.
O’dur,çocuklarının öğretmeni,annesi,
Evinin,gönülden hizmetlisi.
O’dur yuvanın en değerlisi.
Gerçek sahibi,hanımefendisi.
Kadın hayattır,
Kadın can,
Kadın,can suyudur erkeğinin...
Tuğal KÖSEMEN