.../..Candaşım,Can yoldaşım,Can kuşum...Senin için../...





Sen beni,bana bırakıp gittiğinde,
İçimdeki Güneş de,çekip gidiyor !
Senin hasretin varken,buralarda yaşanmaz.
Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben,üşüyorum !..



Gökyüzüm,bürünüyor karanlıklara.
Yıldızlar batıyor,doğmak için başka diyarlara.
Üşüyen bakışlarım buz kesiyor !
Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben de alıp başımı,benden gidiyorum !..



Yüreğimde,sevda ırmakları buz tutuyor.
Gönül bahçemde;Gül,Nergis,Papatyalar üşüyor.
Nefessiz kalıyor,sensiz olamıyorum.
Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben de alıp başımı,benden gidiyorum !..



Hüzün gemileri demirliyor,gönül limanıma !
İçimdeki yıpratıcı her şey büyüyor,
Ruhumu kavurup yakan,acılarım da.
Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben de alıp başımı,benden gidiyorum !..




Her gecem gidişinle,hasret talanlarına dönüşüyor !
Acılar göz pınarlarımda,yağmur yüklü bulutlara,
Sığındığım her anı adınla,deli yağmurlara.
Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben de alıp başımı,benden gidiyorum !..



Nefesim,sıcaklığım,Gün/eşim senin adın.
Dün’üm de,bu günümde,yarınım da sen varsın.
Aşım da,ekmeğim de sen,lokmam gibi yudum yudum.
Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben de alıp başımı,benden gidiyorum !..



Kuruyan dudağımda suyumsun,hayat gibi damla damla.
Hava da hep senin kokun,aşk gibi kadın kadın.
Kah Itır,Yasemen,kah Lavanta.
Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben de alıp başımı,benden gidiyorum !..


Ne olur,beni bana bırakıp gitme,
Can kuşum,
Ben,ÖLÜYORUM !..



Tuğal KÖSEMEN-09.10.2015