1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
733
Okunma

Körün gözleri sağırın kulakları
Ve lal olmuşların dilleriyle
Ne çok gördük
Ne çok duyduk
Ve ne çok konuştuk
Oysa sevmişin kalbiyle
Elele gönül gönüle
O gök senin bu gök benim diyip
Uçmalıydık
Galiz ve görklü sevinçlerden
Güneşler gibi açılıp saçılmalı
Mağrur hüzünlerden haleli
Ayışığı olmalıydık
Taş taş üstünde olmadık
Omuzlar üzerinde baş da olmadık
Belki kimsenin dudaklarında türkülenmedik
Kimseyle olmasa da kendimizle elele
İnandığımız haklılıklarla
Göğsümüzü gere gere
Dipli dorukluca yaşadık ama
Harbi alışkanlıklarımızla gül kokulu
Karanfil sıfatlı gömüydük hayatın bağrında
Bulan bildi ve sevindi
Çünkü sevdi...
5.0
100% (3)