Gece, vadesi dolmuş bir senet misali yapışır ümitlerime
Ne vakit senli düşlere dalsam, ayırır ellerini ellerimden
Hasretin müebbedine mahkûm olurken deli sevdam
Hayalin süzülür burçlarını fethettiğin kirpiklerimden…

Beni kabre, seni kalbe götürüyor bu ıssız kaldırımlar
Sükutun haraç kestiği bu kimsesiz sokak ortasında
Bekaya durduğun menzilini aradım, sesini aradım
Ben İsmail olmak istedim İbrahim’in ilahi bıçağında…

Mademki gündüz senin gece benim nasibime düştü
Sen, nurlar içinde kal da, ben geceleri zulmete razıyım
Sen, gelinlik misali giyin şafağı, güneş duvağın olsun
Ben sarhoş bir gecede tüm yenilmişliğimle sızayım…

Çok uzaklardan bir ışık huzmesi yarıyor karanlığı
Evinin perdesinde iki gölge; sarmaş dolaş, şen şakrak
Sen başkasının oluyorsun, ben bambaşka biri oluyorum
Sen bir bedene ram olurken ben ki serseri oluyorum
Seni, beni ve geceyi sigaramı yakar gibi yakarak…