ruhumu bedenimden söküp atmışlar
yaşayan ölü demişler adıma
sensiz kalmaktı ölmenin diğer adı
bakma yüreğimle çıra gibi yandığıma
hüzün ve nefret yüreğime köz atmışlar...

sallanır dalların kurumuş yaprakları esen yelden
kaldırımlar yine yalnız kalabalıklar nerede?
gün görmemiş körpe vicdanım ne bahtsız
gelsen de mutlu etsen beni bir kerede
bu gönül divane sana ta ezelden...

yok yok olmayacak kalmadı ümidim
insan bu ya gün gelir ölürlermiş elbet
sona yaklaşmak var ya toprak olmak
bu yolun sonunda açılır işte ebet
söyle ne olur çok şey mi istedim...

silinir mi kalpteki mazi kırıntıları söyle
yaşanmamış sayılır mı nefes aldığın günler
yüzünden tebessümün eksik olmadığı anlar
ah o eski seninle dolu mesut günler
gelin oturun gönlümün tahtına şöyle...

duvarlara güzelliğinin aksi vurur
gölgede huzur aramakmış kaderim
ah nasıl etsem de zamanı geriye alsam
inan yaşamaya el vermiyor kederim
rüzgar hep benim umutlarımı savurur...

mızrap tele değilde yüreğime dokunur
sana hasret olmak ne de yamanmış
feryadımdır cihanı yakan besteler
geçmiş hayalmiş dağ başındaki dumanmış
perişanımı arama zaten gözlerimden okunur...

duydum ki alay ediyormuşsun sevdamla
bu söylentiler beni ciğerimden yaralar
yalvarmıyorum sana göklere yazısız dilekçem
unutma benim hasretimi taşır tüm turnalar
akar gözlerimden kanlar damla damla...

gün gelir elbet geçer elime fırsat unutma
sakın güzelliğine kanma gidecek bir gün
beni çok arayacaksın ama ben olmayacağım
benim gibi sende mahvolacaksın o gün
sabah yakın güneş her gün doğar unutma...
_________SeRdeNeçTi_________