Ne desem sana yar.
Aklım gönlüme kırgın sanki.
Sen bana geldin geleli.
O nasıl geliş ki öyle ansızın çıkıverdin.
Birden girdin hayatıma davetsiz misafir gibi.
Şimdilerde çok uzaksın uzaklardasın.
Düşünüyorum neden girdin ki hayatıma.
Ben saklandım kendimden.
Bir kaçış her şeyden.
Sen düşüyorsun aklıma kalıyorum öylece.
Kırgınlık değil tuhaf bir duygu.
Sözüm geçmiyor işte o gönlüme.
Sen diyorum ben diyorum kalıyorum kendimde.
Ve seni özlüyorum nedense.
Ne gelişine alışa bildim nede gidişine.
Varsın ama hiç yoksun.
Ara ara gelsen kırılan gönlüme.
Güzelliğinle çare olsan ya yar.
Bir kaç kelam et bana senden bahset mesela.
Yada suskunluğunu mu sürdüreceksin sorumsuzca.
Yapma yar yaralar açtığın gibi durur kapanmaz sensiz.
Gelişin ise hep tehirli.
Bir türlü olmuyor bu buluşmamız.
Zaman daralırken aklımla gönlüm arasında kalıyorum.
Çıkamıyorum bir başıma buralar çıkmaz sokak gibi.
Ben seni bekliyorum hasret le.
Sense kapatmışsın bana gelen yolları.
Şimdi çıkmaz sokaklarda sensizim yar.
Aklım ondan kırgın gönlüme.
Gönlümde sana.

Mehmet DEMİR sk.