Gecelerim geçerken bir başına ve sessiz
Yaşıyorum tekrar tekrar yalnızlığı, eşsiz
Duygular aksettiriyor zihnimde nedensiz
Ölüp dirilmekten her gece kaldım bedensiz

Uzun süredir en büyük şikayetim oldu
Ne hikmetse arttıkça şikayetim içime doldu
Yalnızlık illeti bana çizilen uzun yoldu
Sanki hayatımın yegane gayesi bu oldu

Kabul etmeliyim çaresizce talih belasını
Değiştirme uğraşı vermeden hem de bekasını
Ümit olsaydı bu konuda benim için eğer
Olurdu birisi yanımda vermek için bana değer

Bulacağımı sanmam o kişiyi geçse de ömrüm
Arayış içinde geçen yılların sonunda döndüm
Yanıp kül olmuş rengine simsiyah kömürün
Elmas halini alır mı yılların baskısıyla şimdi gönlüm?

Belki o zaman kıymet biçilir bana birkaç karatlık
Ve dağılmasını sağlar üstümdeki bulutların karanlık
Gün yüzü görürüm asırlar sonra belki bir anlık
Derken güneş beni es geçti, anlaşılan yalandık

Güleceğini sanmıştım ilk kez yüzümün, yanılmışım
Yaza döneceğini sanmıştım güzümün, sarılmışım
Gerçek olmayan hayallerle, günden güne aldanarak
Koca bir ömrü ben sevinç olmaksızın yaşamışım.

13.04.2015