Ne güzel bakmaktaydık umutla yarınlara
Mutlu bir hayat umuduyla dalardık uykulara
Karşı koyacak engel yoktu bu sevdalılara
Planda olmayan bu ayrılık da nereden geldi?

Zıt kutuplar birbirini çeker hep böyle olmuştur
Belki bu zıtlık içimize sevgi olarak dolmuştur
Aramızda gözle görünmeyen bir bağ oluşmuştur
Derken, gözleri döndüren bu nefret de nereden geldi?

Birbirimizi düşünmekten kendimizi alamazken
Bir gün bile birbirimizden ayrı kalamazken
Seslerimizi duymadan uykulara dalamazken
Geceleri zindan eden bu kabuslar da nereden geldi?

Zevk alarak yaşadığımız o güzelim anlar
İkimizi de mutluluktan gülümseten zamanlar
Kalp çarpıntılarının eksik olmadığı o kâmlar
Yaşanırken, bu düşmanlık da nereden geldi?

Ayrı olmamaya sözler verirken ikimiz de
Görüşmeyince acılar nüksederken yüreğimizde
Sımsıkı sarılırken tekrar birleştiğimizde
Gözleri yaşartan bu hasretlik de nereden geldi?

31.01.2015