Öyle bir an gelirki
Anlaşılmaz bir karmaşa olur yaşamak
Dudağında bir gülüşken önceleri
Zalimce indirir hayat darbesini

Öyle şeyler olurki
Bütün renkler kaçar zamana
Kalmaz tek bahar hayatta
Dönmemek üzere bir daha

Öyle sıradan gelirki
Annene sarıldığın o son an
Göz yaşların akmaz olur
Duyguların karışır meçhullere
Işıklar seni aydınlatmaz olur

Öyle anlar olurki yaşadığın
Nedense korkarsın unutmaktan
Kopmak istemezsin oralardan
Hatıralar sarar sarmaşıklar misali
Kimi zaman ağlarsın için için
Kimi zaman tebessümler saçarsın buram buram

Hayat hala devam ediyor
Karmaşa peşini hiç bırakmıyor
Yıllar geçiyor , ömürler bitiyor
Değerini vermeli bütün güzel insanların
Belkide yarın çok geç olabilir
Belkide yarın nefes kesilebilir