0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1682
Okunma
Bir gündüzün son ışıklarında
Simsiyah bir kartal kaçırdı aydınlığı
Karardı bir kartal kadar galaksiler
Gezegenler boşluğun karanlığına dağıldı
Esti bütün rüzgarlar karanlığın kollarında
Yapraklar terk etti birer birer dalları
Aslanlar kıpraşmadı hiç , kuzu oldu
Terk edildi aynalar görünmez oldu
Bütün mevsimler kaçıştı dört bir yana
Yağmurlar yağmaz , sular akmaz oldu
Karanlıkta bir kirpi savurdu oklarını etrafa
Artık çiçekler de ortadan kayboldu
Bu karanlıktı duyguları içine çeken
Güzel olan ne varsa insana dair
Yuttu bir çırpıda acımasız karanlık
Herkesin kapısında bitebilir bir gün aniden
5.0
100% (1)
