benle sen, özgürlük dağlarında iki ceylanız.
özgürlüğün olmadığı şehirlerde direniş,
özgürlüğün olduğu şehirlerde ise aşka yareniz.
yüreğimden gidersen vurulan bir militan,
kalırsan yüreğimin başkenti ilan ederim seni.

sen bu zemheri soğuğun, elimdeki titreyişi,
sen kızılca kıyametin uğuldayan yüzü,
yüzümdeki üşüme, avucumdaki su,
ve yanağıma düşen bir damla gözyaşı,
beklemekte zordu seni, unutmakta.

ağzına kadar izmarit dolu bir kül tablası başucumda,
kaçak özlemler biriktirmişim yine,
dilimde illegal bir şiirin nakarakları dolanıyor.
özgürlüğe olan sevdam ve sana olan sevdam,
tabi ki eşdeğer de değildir.
özgürlüğe olan sevdam biraz daha ağır basıyor.
seni özlemiyorum dersem,
yanımda olmanı istemiyorum dersem,
göğsüne başımı yaslamak istemiyorum dersem,
yalan söylemiş olurum.
tabi ki seni özlüyorum,
yanımda olmanı istiyorum,
gözlerini, sözlerini, nefesini
yanı başımda hissetmek dünyanın en güzel duygusu olur du.
ama senden önce özgürlük istiyorum ben,
özgürlüğe sevdalıyım yani,
sana da sevdalıyım,
özgürlüğe sevdalanır gibi,
ama senden önce özgürlüğe sevdalıyım ben.

ibrahim dalkılıç