Devşirme bir şiirdi hayat
Of doğduğumu unuttum
Yangın yeri bir telaş
Savrulan küllere boyandı cümle c/ismim
Var yazgımın renginde hazımsız bir nazar

Ah bu yangını kim söndürecek
Tutuşmuş can kafesinde sancı
Kara bir türkü bu
Ağıt gibi
Acırken cismi canım teselli olmuyor hiçbir şiirde bahtım

Gün kızmış manzarası iklimi tufan
Ey kalpleri vuslata ayarlayan Rab
Tecelli etsin gayrı nurun hasretiz kavuşmalara
Meyyit ağlar musallada hatipler masal okur
Şaşkınım nicedir ince düşümde bir aşk hikâyesi
Agâhtır sana malumun olan sır
Ayan olsun gafili gafletten azat eyle
Birikmiş duaları vaktinde eda ederken gözlerim
Yangın iklimlerinde sağanak
Yağmaya hazır mı bilmem ki
Birikmiş oluk, oluk kir

Şimdi bir bulutun gölgesine saklanmış dirayetim
Sorgusuz sualsiz bir şiir dinliyor naz makamında
Ah ellerimde ter gözlerim gönlüme tercüman
Vuslatına gebe bir düşten uyandım
Yağmurları kesik bir güncenin sensizlik dip notunda
El
Veda
F/aslında
Sönmüyor bu yangın
Sönmüyor
Veyl şiire ateş düştü

Nuray AYHAN…