çok sapan taşı topladım ama
bir sapan yapmaya yetmedi çocukluğum
hızlı geçmekten değil çok düşmektendi
belki bir de üstüne
yaralarımın öpülünce gül bitsin beklentisi

her yeni şair için
uzun uzadıya bir ergen belleği ifrazatıydı
kalem ve kelimeler

hüzün, kutsal mabet
bilgi, dolu şarjör
benlik, yakışıklı aktör
bütün ideolojilerin anası ağlıyordu
ben birşeyleri savundukça

ben birşeyleri savundukça hiçbir şey olmuyordu yanlışa

ekmeği bölen ekmek bekleyenden daha açtı
ve seccadesi alnından daha kutsaldı insanlığın
bilmiyordum ebu cehil’in iki ömer’den hangisi olduğunu
ve ebu leheb’in ellerinin niye kuruduğunu
ben bir şeyleri savundukça hiçbir şey olmuyordu aslında

subjektif akıl objektif vicdana nakavt olunca durdum
durdum orda

durdum ve sordum;
"O´nun yarattığı şeylerin şerrinden
O´na sığınmak ne demek"
ne demek felak

ne demek sapan taşları için bir sapan
ve gül bitmesi bir yaradan

nûn..

felak sûresi 1-2