Çok şey aldın götürdün benden
Geçen yılların hesabını ver bana
Nasıl da sevmiş inanmıştım
Umutlarım ertelendi kaldı başka bahara

Ellerin ellerimde günah çıkarırdık sanki
Geçmişin izleri bilmem silinir mi
Söyle
Mevsimler mi değişti yoksa biz mi
Saklarım aşk acısını tam yüreğimde
Göremedik gerçekleri
Kör olan ben miyim yoksa sen mi

Kapıldım azgın dalgalara sürükleniyorum
Bir yanım uçurum diğer yanım aşılmaz dağlar
Ne kadar da hassassın dayan be yüreğim
Söyle artık kime güveneceğim
Yediğim darbeler kemik kıran cinsinden
Bir şey olmamış gibi sineye mi çekeceğim

Söylemeye cesaret edemem
Senle ilgili neler düşündüğümü
İsyan etse de yüreğim
Dudaklarımda mühür var
Dilim lal olur konuşamam

Yürürüm yalın ayak kalbimde ki fıratta
Kirpiklerim ıslanır farkında olmayarak
Yanaklarımdan süzülür hüzün damlaları
Kaçırırsın gözlerini bir suçlu gibi
Yüzünü yüzüme dokundurarak

Uykusuz gecelerimde darmadağın olurum
Dinlediğim her şarkıda seni bulurum
Suçlusu olmadığın gözlerinde kaybederim kendimi
En ihtiyacım olduğu anda
Yanımda görmek isterim seni

Yarım kalan bir şiirdin son yazdığım
Bir ümit yüzünde tebessüm ararken
Her satır başında durup ağlarım
Sen ki korkuyla gönlümü sınayanımsın

Aşk sen diye başlayan
Her kelimenin ilk harfiydi adın
Açık denizler de yorulmuş
Son limanıydın ruhumun

Ah benim ömrümden ömür çalanım
Anlatamadım sana ne kendimi ne de sevgimi
İçten içe nasıl eridiğimi
Sen yine de bilme sevdiğimi önemseme beni

Sen benim canıma ot tıkayanım
Ruhuma kibrit çakanım
Ama bir şeyi gözardı etme sakın
Ben ömrümce bir tek sana ağladım
Sen gözyaşlarımı yağmur bulutları mı sandın ...


Refik
29 . 09 . 2015
İstanbul