25
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
862
Okunma
eve yorgun dönen babamın ellerindeki çatlaklık
kadim günahların doğ(r)usudur..
vazgeçemiyorum avucumun içindeki yorgun ölü oyunlarından
güneşin doğması suskun
dağınık duruyor babamın kurduğu düşler...
gülüşlerim de.
bir ağızdan söyleriz
boşaltılmış köylerin kaybettiği bahar türkülerini
bütün türkülerin sonunda yürekler yanmış,
babamın avucundan pul pul dökülüyor küllenen düşler...
her akşam babamla
kendi yarattığı kuralları belirli oyunları oynardık
sabah işe gidince ardından bakakalırdım
ve kendi yaratığı kuralları belirli oyunlar
kara dut lekesi gibi kalırdı üstümde
babamın çatlamış ellerinin arasından sızan tütün dumanı,
küllenen düşler...
5.0
100% (27)