Beter Memet

şehir kulübünde memurlarla aynı masada kaymakam
hakim-savcı, avukat, bankacı, öğretmen
kulüpçü; şehirde en kültürsüz, hatta en sevilmeyen adam
ama o’ydu şehirin en tahsillilerini, yedirip-içiren,
eğlendiren ve hatta sömüren
çocuk yüreklerimizde korku dolu,
saygı dolu selam verirdik, her gördüğümüzde
uygun adımda geçer, ilikler ceketimizi;
daktilo harflarinin üstüne basa basa;
“-nasılsınız Mehmet Amca”
kibirli, ceberut, soğuk;
varsa; asla esirgemezdi şefkatini
derslerimizi sorar “-dıkkat et delikanlı” derdi
arkasına basılmış sivri burun, yumurta topuk,
boynunda beyaz atkı, omuzlarında siyah ceket
dakımlı , tesbihli, pala bıyıklı Beter Memet;

davudi sesiyle otoriter
“-buyurun hocam, savcı bey,
kaymakam bey
sayın müdürüm” der,
herkese motorlu uzatır, güya hürmet ederdi
halkta da buna öylesine bir temenna ki sorma, nedense
işin aslı; halk! kendisiyle aynı kahveye gidenlere,
aynı oyunu oynayanlara itibar ne gezer,
kendisine selam verilmeden geçilmez sokakta, kulüpte
hürmette kusur edilmezdi Beter Memed’e

şehir kulübünde memurlarla aynı masada kaymakam
memleketin nereden, nasıl yönetildiği malum
iskambilden, konkenden arta kalırsa zaman,
vazifeler de görülür
şehir kulübünde; devlet erkânından kabul görür,
doktor, öğretmen, müdür,
başçavuş, avukat, savcı, mübaşir, hakim,
Beter Memede mahkum
her Alahın günü, gecenin geç yarılarına
kopretifçi, tarım kredici, bankacı, vezne
briç, poker, prafa, konken, yanık, bulüm
Beter Memed kredi açar, aybaşına
oyunlar parasına elbette, böyledir düzen
hepsi süklüm-püklüm, omuzlar düşük dağılırken,
hemen hepsinde binbir temenna
“hoşça kal Memed Abee”,
sanki gökten zembille inmiş kulüpçü Beter Memed’e
hepsinde bin nedamet
bayram eder Beter Memet