Ne büyük yanılgı
Sevildiğini bilmek
Bulduğuna inandığın aşkta
Anlıyor zaman içinde insan
Bir hiç olduğunu
Tek başına kaldığında
Dört duvar arasında

Acıdır gerçekler incitir
Kapatamazsın üzerini
Güneş balçıkla sıvanmaz ki
Gün olur çıkar su yüzüne
Kaplasa da içini hüzün

Oyuncağın mıydım elinde
Bitmeyecek dediğin sevginde
Attın bir kenara ve kırdın
Düşüncesizce

Oysa ne çok sevmiştim seni
Beraber ağlayıp beraber güldüğümüzde
Benimsin sanıp inanmıştım sana
Hak etmediğin beni ve sevgimi
Süslemişti gözyaşların

Yalanı riyayı bırak bir kenara
Hadi koş hayallerinde ki aşkına
Söyler herkes sana sevdiğini
Doğrudur bu
Ama benim gibi seveni asla
Unutma bunu yaşadıkça

Söyle mutluluk kurulur mu
Yaralı bıraktığın kalp üzerine
Öldürmezse daha da güçlendirir
Sen de çekersin

Acıyarak yaklaşma bana
İhtiyacım yok yalan aşka
Varsa eğer sevgin
Ebediyen kal yanımda
Her acı unutulmaya mahkum
Ben de unuturum zamanla
Yeşermez içimdeki sevda filizleri

Yaram çok derin tutmaz kabuk
Yeltenme tuz basmaya
Kalsın senden hatıra
Eğer bir gün senin de
Yanarsa canın kanarsa yüreğin
Pes etme benim gibi
Mücadele et sevgin için
Kaçma kolaya
Unutma
Aşk emek ve yürek ister
Çıkarma aklından ...


Refik
11 . 09 . 2015
İstanbul