Gündüz,cüzzamına tutulmuş gecenin topuklarında,müptezel sancılara sabır emziren
Leylifersin Siyahım!..








Güneşi omuzunda dizginleyen mega kentlerin,
yapay ışıklarıyla yorgan seriliyor yıldızların envarına.
İllegal düşünceleri sayıklayıp dudaklarında,
göğün göğsüne çıplak tenini yaslayan dağ başındasın.
Bakanlara,Ene’den fizan
görenlere,bestelenmiş fizahsın...
Akîbet telaşına düşenlerin hüsn-ü evhamında,
af kelâmına,umut semiren
Leylifersin Siyahım..!





Etekleri toprağı kemiren sözde alimlerle,
tağuttan çamur sıvanmış,
Hakikât ehlinin mürekkep coşan nehirlerine,
zahiriye serkeşlik sürmeleyen gözlerinle;
suyun kıvırcık saçlarını tarayan bulutlardasın...
Mühürlenmiş kalbe zahmet,
ağlayan öze,İlâhiden rahmetsin...
İkrâ’sını sakınanların,titreyen ihramında;
lebbeyk nidâsına ihlas devşiren
Leylifersin Siyahım..!





Atî gürültüsünde,
Sen-ben keşmekeşinde,
Us beraberinde gömülmüş Sin’indekilerle;
gaflet ahengi sinmiş çiçeklerin rengine,
derinlere izân kuşandığın hattat ellerinle,
yaprakların,damarlarında sızan topraklardasın.
Umursamazlara,
beyhûde davet
düşünenlere,binlerce âyetsin...
Sırrını saklayanların and içtiği,âh dergâhında,
tefekkür ikramına,Hû demleyen
Leylifersin Siyahım..!



Muharrem KÜÇÜK