Helalin en kralını bıraktım sana
Yunus der ki
‘’Yandı bu gönlüm, Yandı bu gönlüm.
Yanmada derman buldu bu gönlüm”
Aşka düşen anlar aşık’ ın halini
Zindanın kokusunu almayan
Rutubetinde yaşlanmayan âşık
Neylesin bu ömrü...
Kansız nefes alıp veren
Ayazda zatüre olmaz
Son yolcudan haber geldi
Ölüler dilek tutamaz
Ömrümsün ölümümsün
Dediğin kutsal aşkını
Orta mahallenin kırık çarşısında
Boş bir hevesin uğruna
Haraç mezat sattın ya
Helalin en kralını bıraktım sana
Yırtık kazakta İliksiz düğme misali
Ömrümün düğümlerini nasıl da çürütüp attın
Bir tutam paçavra gibi
Bir köşeden diğerine
İğne iğne irdeleyip
Üzerime kibrit çaktın
Kolum kanadım çaresiz düştü yana
Mor şimşek bayramın olsun
Helalin en kralını bıraktım Sana
Ne yangınıma damlaydın
Ne de çektiğime bedel
Sırsıklam kör kütükken
Şimdi zerreme muhtaçsın sen
Doğum sancısıydı sanki
Aşkın ateşinde yanmak
Siyah beyaz soluk resim
Cellâdına kanıp aldanmak
Cahillikler düz değnekmiş
Gayri neyleyim bu ömrü
Şimdi, yarım cümlelerim özgür
Bir nefeslik duman
Döner durur başımda
Artık çok uzağımdasın
SELDA YILMAZ