!!!



Aşktan birazda cesaretten kaçan yürek çocuk
Unuttuğu bilyeleri arayan adam küçük
Elinde eteği sokaktan geçen kız rüzgâr
Ah… İşte o bahar

/

Kapımın önünde açmadık tek ben kalmışım çiçek
Hala kök salıyorum
Koparıldıkça arsızlaşan sarmaşık benim
Semadan vazgeçtim
Bizim yârin gözü kör olmuş
Haliyle görmüyor hiçbir şeyi
Gök kubbe kararıyor
Üstünde geziyor fani ruhlar düşleri

/

Benim çiçeğim erik ağacında açsın
İlk odur yeşil
Ve ilk meyve
İlk barış onun dalında görülür
Koca çınar değildir
Çatırdayan dallarının sesini bilmez
İlk ben düştüm
Bilirim, ayakta ve ölmez

/

Elinde eteğini uçuşturandır bahar
Yere düşen polenleri kaldırmak için
Aşktan yana cesur
Mevsimi gelince çalar yüzüne kendine
Elinden eteğini bırakmayan gene bahar

/

Ah bir bıraksa alacağım
Başka bahara düş ısmarlamayacağım
Rüzgâr eteğimde adı bahar ben olacağım