11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2953
Okunma

-Aklımı kurcalayan işaretler birer ünlemdir aslında
Üç tanesi dizilince yan yana kopar kıyamet usumda_
Çoğul kişiliğim
Öznesi yüklemine uygun düşmeyen benliğim
Hala tanıyamadığım hücrelerim
Beynimin içinde ölüp diriliyor
Üç ünlemin alyuvarına saklanan
Siyahı kaçmış kırmızı kan kişilerini
Arayıp duruyor
Bir anda yıkılıyor beden dediğimiz koca konak
Et yığınından sert kemik
Kulağımda örs ruhum çekiç
Dövüyor birbirini
İçimden geçiyor tren seferleri
Konaklama salonu kalbimin odacıkları
Birinin kapısı ardına kadar kapanıyor
Birinin yıkılmış kapısı
Yakınımdan geçen her dikkat oraya uğruyor
Bir
İki
Üç
Hepsi üzerine düşen suali soruyor
Nerden geldim
İkincisi neden ilişti yakama
Üçüncüsü son derken
Dördüncüsü mü yeşerecek gözyaşımda
Haklı olmasalar sorgularındaki kurguda
Koymazdım onları her şiirimin başına
Her yaslanışımda duvara
Boyumun ölçüsünü almazdım onlarla
Alnımı karışlayan dertler değildi ama
Üç ünlem ıslanır yaşımın ucunda
!!!
Her ünlem dikkat edilmesi gereken bir acıdır aslında
Dizilir yokluk ve yalnızlık ardına
Sıraları şaşacak olsa
Şair bırakmazdı onları bir müddet sonra
Bu monoton duruş sıktı onu da
Bir şiire yakışmayacak kadar kan geçiyordu damarında
/sadece e.../