.
.
Yok olunanamayacaktı topraklarda asil kan izleri,
Geçmişi unutturamayacaktı küstah zaman,
Cesurca adı yazıldı zaferin! hain, karalayamayaktı üstünü
Sesleri çıkmayacaksa eğer şu vicdan kürsüsünde ecdadımın,
Ölüm sonu olacaksa erdemin, Tarihi yazmayacaktı.

Bir Diriliş bu! ruhlar kanatlı, bedene sığmaz feryadı kaderin
İsteneni olmaya geldi evrenin asırların sükunetiyle
Yaşa Yaşa Yaşa Sen Varoldun Varlığınla ders oldun
Sustur inleyen o acizleri başını eğdir kendini bilmezleri haysiyetinle
Yırtar gibi karanlığı doğmasını bildiğin güneş gibi yüzlere

Ürkeklerin işi değil bu! korkakların ne haddine, Bakışların yeterdi.
Kolların vardı dünyayı sadakatle sarıp sarmalayan,
Özgürlükten iyilikten şaşmayan senin gözünden görürdü destan gerçekleri.
Ufkun hilmiydi, direncin baki. Hürriyet varlığına mahkum sanki!
Ellerini açtığı, kapısını araladığı insanlığa, kendine yük etmek nedir bilmedi
Ey üstad! ey sultan! ey savaşçı! fani dünyada sonsuzluk imparatorluğunu gözlerin görmedi!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.