Hatırlatırdı saçların sonbaharı
Kandilde mum yanardı sabaha dek
Sinerdi odama is kokusu çıkmamacasına
Penceremden esen yel getirirdi senin kokunu

Hüzünlenirim her yağmur sonrası
Gözlerimden akan yaş değil ahtı
Söyle seni benden alan
Hangi bilinmez eldi
Acıları yüreğimde kaldı

Getirir yüreğimin sesini mızrap dile
Kesmez kürdülü hicazkar ağlatan segahtır
Söyle hangi aşkın tenine dokunmalı bilmem ki
Unuttun mu yaşananları kapattın mı bu defteri

Bitti demek o kadar kolay mı
Etle tırnak değil miydik biz
Nasıl derim bu aşk yaşandı ve bitti
Kör düğüm oldum çöz çözebilirsen beni

Hadi artık mutlu ol öğün eserinle şimdi
Gördüğün rüyaları hayra da yorabilirsin
Ben hala düştüğüm hasret denizindeyim
Çırpındıkça batıyorum hayalinle yoruldu yüreğim

Böylesi bir sevda masallar da yaşanır
Bir araya gelinmese de hep hatırlanır
Aşk yıkıntısı düş kırıklığı payıma düşen
Artık şafak saymaktan yoruldu kirpiklerim

Gecenin yüzünden yorgun düşen gölgeler
Teselli etmek istedi yetmedi gücü
Bana ağlamadı sana ağladığı kadar
Çaresizlikler büyüdü attıkça içime

Yokluğunun değdiği her anıma
Derman olmaz değse de tabip eli
Bakma suskun olduğuma
İçimde ne fırtınalar kopar bilir misin
Gidişinle uyandı suskun olan yüreğim ...


Refik
31 . 07 . 2015
İstanbul