Şehirler üstüme üstüme gelir
Bir köy kaldım milyonlar arasında
Benden ne çok var
Ve ne çok kavgam
Düşüşlerim ardı sıra
Yükselişlerim binde bir
Gide gide gerileyenlerdenim ben
Böyle olmamalıydı böyle işte
Düşmemeliydim
Ya da düştüğümü belli etmemeliydim
Görmezden keşke gelinebilseydim

İçime bakıyorum her kapının ardı sana çıkıyor
Her yerdesin her yer senden izler taşıyor
Yürüyorum ayak izlerin yol gösteriyor
Sensiz bu yollar bir zulüm
Çöllerinden geçiyorum vahan eksik
Ne yöne baksam serabın
Allah’ım bu nasıl bir terslik
Kalabalık şehirlerine düşüyorum
Cadde ve sokakların
Üstüme düşüyor bütün binaların
Yürüyorum ayak izlerin yolumdur
Beni ansızın kalbimden vuran yokluğundur
Hüzün öylece gelir dikilir durur
Neyi izaha kalksam çeker silahını vurur

Böyle olmasaydı bilmem nasıl olurdu
Razıydım bunun dışında her türlüsü olurdu
Ah yoluna sürgün olduğum
Ah dünümde yarını unutuşum
Ah kayboluşum kutup yıldızım
Düşüp bir daha kalkamayışım
Ben seni içime gömdüm
Gömdüm de yanına gömüldüm
Sevdam dipsiz kuyum
Ben bir Yusuf’um

Şimdi durup dururken
Öylece beklerken
Açılsa ardında olduğun kapılar
Gel desen ve ya gelsen
Ya da bir gülsen
Bi’ çareyim sensizim
Gidecek yer mi bıraktın nereye gideyim
Sırtına dokunan bakışışlarım hoşçakaların
Sen uçsuz bucaksız çöllerinde bir bardak su gibisin
Bilmez misin gidişin yeryüzümdeki çiçekleri soldurur
Bir yudum suya muhtaç olanı öldürür
Gel içimdeki gülü kurutma.