0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1042
Okunma
Bir masal anlatmakta kum saatim
Bir kum tanesi kala ayrılmaya
Bitmeden yarım kalır mutlu sonlar
İstikrarlı bir mutsuzluk çarkı yani işleyen
Dünden artan bugüne taşmayan
Bir bilsen dalgın deniz mavi gökyüzü
Kalmadı içimde bir şey yapma arzusu
Nasıl özlenir nasıl beklenir
Ayrılık öğretti bir bir
Kısır gecelerin pili bitik zamanları
Odamın ışıkları da kapalı
Ne elim gider ışığı açmaya
Ne de katlanmak ister gözüm yokluğuna…
Seni tattıktan sonra dünya bana
Tatsız tuzsuz gelmeye başladı
Ne gülmeye en içten
Ne huzura en uzunundan
Sen de iki’nin karekökü edası
Ben de fiilleşmiş bir isim kök mahcupluğu.