Öyle ya bu mahzun şehirde
Geçip giden geçmeye müsait her şeyin
İçinde eğrelti bir ben
Sorgulayan derdi derde düşmeden
Neresinden bakarsan bak mağrur
Belki de bir bakıma mağdur
Şehirler gözümün önünde
Semtler geliyor aklıma
Bir durup baktığım
İçinden geçtiğim mahalle ve sokaklar
İçimde bir adım atma arzusu
Ve bir adım eksik her yöne

Varsın bu meseleler de böyle yarım
Böyle kalmaya müsait olduğu gibi kalsın
İki ayrı kara parçasında
Ayrı ayrı hüküm süren
İki çift boş bakış olalım
Ne öyle ne böyle bir yanım senin içinde
Bir yanın benim içimde
Tama varamadan bir paydada eriyemeden
İki farklı sonuç olarak kalalım
Birimiz giden birimiz kalan olsun
Ne yapalım kökünden söküldüyse gövdemiz
Bırakalım solarsa solsun
Bulutların üstünde kalsın güneş
Keder de varsa deme vurma çığırtkanlığı
Ve sönecekse ne gelir elden
Sönsün içimizde ki ateş...