Durup düşünme vakti
Uzun bir uykuydu bu benimkisi
Şimdi uyanma vakti
Nice rüyalar gezmiş
Nice hayallere aldanmışım
Şimdi kâbus görme vakti
Yürüyor aldanışlarım
Bitkin bezgin üzgün
Dokunsa birileri düşecek gibi
Yığılı kaldım bir köşeye
İtip kalksan görmezden gelecek gibi
Dönüp gitme demek
Bu kadar mı zor bir lisandır
Söyleyemediğim dilimde
Kördüğüm yağlı bir urgan gibi

Şimdi göçüktür o kentin limanları
Ve eminim depreme maruz kalmıştır
Cadde ve sokakları
Yürürken ezdim ben bütün karıncaları
Ve yıktım geçtiğim tüm yolları
Bu bir zulüm şekli herhalde
İstemeye istemeye kendi kendime
Bu bir günah şekli herhalde bile bile
Nice derde nicelerden nice
Bir dert ekledim ben bu gece


Bir lamba yanıyordu ötelerden
Başka lambalar yanmadan
Benim yine onu söndüren
Takılı kaldım yankılı cümlelere
Belki de bir balıktım
Bir oltayla yakalandım
Helal et dedim hakkını
Haramların günahı bende kaldı
Güzel şeylere sahip olmanın
Verdiği bir tebessüm vardı
Şimdi bütün anılar siyaha çalındı
Ruhum karalar bağladı

Bakmadım gözlerinin içine bu akşam
Hiç görmedim engin denizleri
Peki bu neyin boğulması
Nerede bu cankurtaran
Tanıdık bir ses var
Kendisine faydası olmayan
Pek hoş gelmedin yalnızlığım
Otur yine de beraber analım
Sen iyi dinlermişsin
Gel beraber susalım.