Kasırga şiddeti bir ihtilal rüzgarıydı .
Toz koparan,
Umacı yağmurlar döverken çatıları
Kırılıyordu kapılar zırhlı namlunun ucunda.


Eylül vurgunu döküyordu yapraklar.
Bir hafta evveli
Kimliğimizi ararken caddelerin sağında, solunda
Şimdi
Sorgusuz sualsiz
Adımızın yaftasını taşıyorduk boynumuzda.


Kuklacıların ipinde asılı afişleri
Geleceğimizin idam mangasında slogan yapıyor,
Ucunda biz sallanıyorduk özgürlük adına.
Gençtik,
Delişmendi ruhumuz
Deliydi kanımız.
Kurulan barikatların taşlarıyla terimizi silerken
Yok oluşun gölgesine uzanırdı yatağımız...


Yaka paça sürüklenen adımlarımızı
Sürgüne gönderdiler kara bir sonbahar günü
Çiy damlası sabahların
Güneşi haram kılan penceresinden
Yorgun ama umutlu
Ak güvercinler uçurduk düşlerimizde.
Tutsun istedik ellerimizi hürriyet.
Dualar sürdük dilimize kan kızılı.
Ve dahi
Hücre duvarları ezberledi
Vatana yaktığımız ağıdı
Bir biz anlamadık puşt zulası ihaneti
Birde çalınan gençliğimiz.


Hiç ağlamadık dağlanırken hayallerimiz
Ağlamak yakışmazdı
Öfkeye ram olmamış gözlerimize.
Bu yüzden
Duvarları ağlatırdı yumruklarımız.

Dünde kalan günler eskimedi
Biz eskidik lime lime düşerken kırgınlığımız.
Sağ elimizde memleket,
Sol elimizde sevdamız kaldı vazgeçmediğimiz.

Şimdi sular durgun akıyor
Yadını içerken hatıraların
Susmuştu eylül ihtilalden sonra
Sadece aşkımız baki,
İnancımız sağlam kaldı ayakta.


Dilek USTA