İki cümle kurmasını bilmez;
Her şeyi bildiğini sanır pezevenk.
İki kitap okumaz,
Okuyanı yerden yere vurur pezevenk.
Vatan nedir? Sorsanız;
Vatan; karı kızdır, der pezevenk.
Polise, askere savaş der,
Kendisi face’de yorum atar pezevenk.
Herkesi sağduyuya çağırır,
Kendisi ortalığı karıştırır, pezevenk.
Nerden nereye gideceğini bilmez,
Millete akıl satar, pezevenk.
Komşusu açlıktan ölür,
Kendisini hayırsever ilan eder pezevenk.
Kendi insanlığından taviz vermez,
Karşısındakini köpek yerine koyar pezevenk.
Milletin karısına, kızına bakar,
Namusundan taviz vermez pezevenk.
Kendisi alkol tüketir,
Tüketene dinsiz der pezevenk,
Kendisi namaz kılmaz,
Namaz kılmayanlara sarar pezevenk.
Caminin yolunu bilmez,
Her yere cami ister pezevenk.
Gelen gidene küfür eder,
Çocuğuna saygılı ol der pezevenk.
Yoldan gider yere tükürür,
Tükürene küfür eder, pezevenk.
Karısını dövene söver,
Kendisi karısını döver pezevenk.



Yunus YILMAZ