Sen elini açıp dua ederken,
Yağıp düşeceğim avuçlarına.
Sen amin dedikten sonra,
Ellerini yüzüne sürdüğünde,
Tenine dokunacağım.
Belki de dudaklarına…

Nefes alışverişini duyacağım,
Ya o mis gibi kokunu…
Sonra şu taşralı yüreğimle,
Korunaklı kalbine saldıracağım.
Ceplerimde biriktirdiğim umutçukları,
Kalbinin derinliklerine serpeceğim.

Aslında sana dokunmak yasaktı bana.
Yasak elmayı yedik bir defa.
Pişman mıyım asla!!!
Şimdi gitme vakti senden,
Ellerimin dokunduğu her yere sevgimi ektim.
Son nağmeleri duyacaksın artık teninden.

Bilmediğin dillerde ağlayacağım; Kürtçe,Arapça, Farsça…
Hiçbir şehirde göremeyeceğim kızı seveceğim,
Bulutlar kırılır başımın üstünde,
Gidiş yolu o kadar bulanık, o çamurlu ki…
Güle güle diyebilmek bildiğim bir sözcük değil sanki,
Karanlığın bittiği yerde seni bekleyeceğim.

Yunus YILMAZ