Sevdan kor oldu,kurşun oldu yüreğimi deldi geçti,
Ben nasıl isyan ederim,Yusuf’u da imtihan etmiş kader.
Lütfen,toprağıma can kat,Yunus’u kurtardığın gibi,
Ben ömrümün beyhude geçmesini istemiyorum ki?
Vallahi başka bir şey istemem,bana sade ilim yeter.

Nefsim,peygamber torununa pusu kuran Yezid ordusu gibi,
Vicdanımı köle etmişler yüreğime,feryadı gelmiyor dilime.
Yiğidi çökertmez kahır,ama zehri öyle sancılıdır ki,
Her dem Seyyah dua ile,keşke yar gönül gözüyle baksa,
Yurt,mesken salmışım zaten onun bereketli toprağına.

Of be ciğerlerimde nefes kalmadı,gözüksün artık hilal,
Ney üflesin geceler,rüzgar ise keman çalsın karanlığa.
Ateşe su gerek,sönmezse yangın,yürek artık olsun lâl,
Derviş baba,denedim ama çıkmıyor bu yol aydınlığa,
Ne olur bana Ali’yi anlat,nasıl? bağlanmış Fatima’sına.

Sevdalının aşka isyanı,bağlamanın üç teline kazınmış,
Her biri ayrı ayrı vuruyor,öldürüyor umutsuzluğa gömüyor.
Çare muamma,bu yolda,doğrular yanlışlar ile karışmış,
Gel Derviş baba gel,bağdaş kuralım güneş yine batıyor,
Bize de batıyor ama,zaman bizi saniye saniye satıyor.





Vagif Seyyah Hüseynov