Kamelya çiçeği

Sessiz ve sakinsin,
Sanki dilin yok konuşmazsın,
Ne zaman görsem,düşler alemindesin.
Anladığım kadarıyla,
Kuru topraklarda yağmura muhtaçsın,
Güzel ve hoşsun kamelya çiçeği.

Nadiren tebbesüm edrsin,
Buzları eritip,billur suya çevirirsin..
Farklısın herkesten,
Manayı göre bilene,
Anlaya bilene,
Çok derinsin kamelya çiçeği.

Ama,ara sıra çıkarsın karşıma,
Birşeyler anlatırsın,gözlerinle bana.
Esrarengiz tohumunu ekersin fikrime,
Cevabını sığdıramam sonra gecelerime.
Ve neticeye mazhar olamam,Kamelya çiçeği.

Su gibisin tadın yok,
ama,
Su olmadan da yaşayamıyor insan.
Etrafımda gül ve çiçek çok,
Bilmiyorum senden güzelini,
var mı gören veya duyan,kamelya çiçeği

Seyyah güzelliklere hasta,
Ve vazifesi o güzellikleri anlatmak,
Tabi kalmimiz kırılmadıkça,
Sevgiyi hem yaşamak,
Hem de yaşatmak.
Nefes verelim ki,büyüsün Kamelya çiçekleri....


Vagif Seyyah Hüseynov