Kumsalda çağrılan ayak izlerim.
Dolunaya deniz dalgaları şarkı söyler;
Avuçlarımda yakamoz,
Gece mavisine sarıldım, ıslandım.
Kotram düş aralığındaydı dün gece.

Zamana akan akrepler, yelkovanlar.
Ay çekildi yorgun köşesine,
Ne yakamoz kaldı ellerimde,
Ne de gece mavisine gidenler beni anlar.

İndi gizem tepelerinden sis perdesi sağanak, sağanak.
Görünmeyen martının çığlığı,
Hoyrat dalgaların savruluşunda;
Duyulmamış güzel sözlere inat.
Kumsaldaki ayak izlerimde saklanacaklar,
Saklayıcıların yitik zamanlarına kadar.
Çalınacak; dalgaların üzerine dizdiğim türküler,
Ve şarkılar.

Sisi araladım alaca karanlığa,
Tuttum çektim, denizin yorganını
Ne güller, menekşeler, mor sümbüller, leylaklar.
Ne de düşlerimi doludizgin bir denizatı aklar.
Yitik sevgilerim, sevgililerim,
Kaybolan dost çehrelerle gitmiş.
Gözyaşına hasret, ağlayarak.
Sadece altılarında serili kupkuru bir toprak.

Son alevini yakalamaya çalışan mumda,
Buruşmuş yüz çizgilerine dokunan asırlık bir adam.
Yerkürenin içine, az sonra alınacak;
SUALİNE….


hOça 2003