Değişmeyen ismim kaldı gideli
O da son günleri sayıyor bil ki
Pervaneye burun kıvıran aklım
Artık hatasından cayıyor bil ki

Gittiğin gün dilim arşa gürledi
Özlemin sabrımı çoktan zorladı
Sensiz her nefesim gam ayarladı
Felek işkenceye doyuyor bil ki

Ne sınavlar gördüm, en zoru buydu
Zavallı bedenim çileye doydu
Azrail halimi görünce caydı
Ölümden de beter koyuyor bil ki

Muallâkta diye yoldaş saymıştım
Hayalini alayına yaymıştım
Onların adını umut koymuştum
Yıldızlarım toptan kayıyor bil ki

Adını anınca paslanır restim
Teyemmümden çıkar sevda abdestim
İkizim dediğin en sadık dostum
Aklımın peşinden tüyüyor bil ki

Paydasına hüzün sardım, yıl suskun
Olmayacak hayal kurdum, sel suskun
Abat olmaz gönül yurdum, dil suskun
Hasretin sinemi oyuyor bil ki

Bağrımdaki közden terlerken canım
Elemden ecele dönen kirmenim
Hicran pençesinde sinerken günüm
Gözlerim yollarda buyuyor bil ki

Bahtımın öznesi hayal düşlerim
La havle’ye yenik düştü dişlerim
Darağacım oldu sessiz beşlerim
Ölümü yıllara yayıyor bil ki

Çingene’nin boşandığı saatte
İşkencenin döşendiği saatte
Kirpiklerin kuşandığı saatte
Gurubu gözlerim boyuyor bil ki

Yalansam gözlerim önüme aksın
Garipliğim sebil oldu sen yoksun
İş işten geçecek anlayacaksın
Delibal yarından cayıyor bil ki

Celil ÇINKIR - DELİBAL