Karanlık bir odada sakladım
Hayallerimi..
Kandil ışığında besledim,
El değmeden..
Göz değil gönül ağlııyordu
Kaybettiğim ümitlere..

Odamı aydınlatacak ışık bulamadım
Senelerce..
Aramadımda..
Tiryakisi olmuştum yalnızlığın,
Issız gecelerin..
Ta ki o güneş doğana kadarmış,
Karanlık dünyamın sonu..

Kalemi kırılmıştı yalnızlığımın,
Tahliye olmuştu hayallerim,
Zindanların açıldı kapıları güneşe..
Hayat işte bu,
Zor bir bilmece..

Koştum senin sarayına doğru
Yolda bir papatya kopardım sen kokan,
Düşe kalka yol alıyordum durmadan..
Sana çıkıyordu her yol..

Şimdi kapındayım işte,
Gör!
Bir elimde papatya,
Bir elimde mutluluk getirdim..
Ama gözlerinle değil,
Yüreğinle gör..

Sıra sende ey yar
Beni sarayına almakta elinde,
Karanlık zindana atmakta..
İyi düşün gül yüzlü,
Çok düşün..
Düşün ki vicdanında,kalbinde
Alacaklı çalmasın kapını..