Kurumuştu toprak birikmişti hasret
Susamıştı kelebekler
Umutlar kesilmiş
Acılar çekilmişti çoktan
Sen ise ağlattın bulutları
Hemde sağanak sağanak
İlk gözyaşı damladığında buluttan
Soğumuştu kızgın toprak

Sevda gelince başa
Artık kıvırmak boşa
Arkasından git koşa koşa
Diyor ya şair..

Bir tohum geçti elime sonra
Ektim gönül bahçeme
Damla damla suladım
Gönül ışığında
Uyumadım bekledim başında günlerce
Bir umut fidanı büyüdü
Baktım üzerinde bir tomurcuk
Gecenin ayazına duvar ördüm
Güneşin sıcağına perde çektim
Sonra bir çay demledim..

Karanlık soğuk geceler geridekaldı
Isındı kalbim aydınlandı gözlerim
Bir karanfil kokusu geldi dışardan
Açtım pencereyi
Mis gibi buram buram
Sen koktu odamın içi
Denize attığım kalbimin anahtarını
Bulmuştu biri sonunda
Bülbülün güle aşkı gibi
Öter dururum dalımda

En güzel yanı neydi diye sordu şair
Beklemek dedim
Sonu hüsranla bitsede mi dedi..
Beklemenin sonu yok ki dedim
Var dedi şair, var..
Gözlerin ayırt edemiyorsa uçurumla tümseği
Beklemenin kaldı mı bir anlamı..
Dedim ki..
Gözlerimden gönlüme düştü ateş
Ağlamakla sönmez biliyorum
Canan gelmezse canı beklerim

Hani diyordun ya şair
Ben sevmişim bir kere
Artık;
benim olsada bir olmasada...