0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1417
Okunma
İki kişiydik o gece aynı yolda yürüyorduk
Aramızda mı?
Özel bir şeyler yoktu, ya da biz öyledir sanıyorduk
Caddeler geçiliyor, sokaklara dönüyorduk
Ve biz hâlâ iki kişi, aynı yöne yürüyorduk
Önce ayak sesleri bir birine karıştı
Sonra kaçamak bakışlar bir biriyle buluştu
Vesselam zaman vardı, mekân ise uyardı
Çaresiz tanışacaktık bu son kaçınılmazdı
Lakin ben de cesaret yok, o ise biraz tutuk
Ve biz hâlâ iki kişi, aynı yöne yürüyorduk
Yollar ilerledikçe beni bir kaygı sardı
Çünkü cadde sonunda bir yol ayrımı vardı
Ve ben karar vermiştim, sağ yola sapacaktım
O’ ise tam tersine soldaki yolu seçti
Ben gururluydum, geriye dönemezdim
Sanki ben gururluydum da, o değil miydi?
Çünkü o’ gün den sonra o da, bir daha görülmedi
Bir daha görülmedi
Metin Ceylan
5.0
100% (1)
