Düşük çeneli solon konuştukça kurallı tanrılar fışkırır içerisinden,
Kendi rolünü çalan litai avukat
Her duruşma nemesis’e koşar drama çağrılı hikaye öç peşinde karanlık gölgelerden.
İddia, savunmaya evrilen kurnaz kelime.
Sorgu yargıda yitip gitti gözleri bağlı themis.
Düello mekansal bir metafor areopega’da mermerden alımlı çalımlı ceset sessizliği tanrılar,
Muzaffer edalı adalet de mermere gömülü zeus,
Yenik yüklerine urgan sarılır kan rengi ate.
Terazinin kefesinde çığlıklar ağdırdı ağırlığı
Bozuk dengenin sabit çiviler kurallar masalı.
Trajik moment, gayretkeş ölü mermerden çakıcılar…
Boğazda birikintili kirli ses, kursak da yalan kusmuk,
Kendi kapısının önünde apollon, agorada kazınan duvarlarda uyduruktan emir
Kılıcın keskin tarafına giydirilmiş zayıf demir, ikiyi kemir.
Ciğerci kartalı ve promethus antik tohum sarmalı…
Dündeki ceset çürümedi, ölümsüz ölüm uykuda.
Ateşi çalamazsınız hesap kitap zamanı…

Altın altına yürür, demir demire, koşu gerçek emire
Aklın sahibinden sınırsız gök kubbe ve sayısız sonsuza asılı küre
Atom yörüngesinde gizli enerji istidadı yaradılış, kuralları yaratılmış.
İnsan ezelden ebede hüküm sonsuza denk,
Mülkün sahibinden emir, kanun, kural, renk.

Dündeki ceset çürümedi, ölümsüz ölüm uykuda.
Ateşi çalamazsınız hesap kitap zamanı…
23.02.2015 hOça