/Bir defalığına sende kalsın büyüklük dedim
dilimin altına kilitledim hecelerimi
şimdi ölümle tanı
yaşarken tanıyamadığın beni.../

I-

Öyle iki kişilik yalnızlıklara yer yoktu bende
yanıldın
evet yanıldın adam sen de
ben her gece kurarım çilingir soframı
açarım maziden kalma yıllanmış bir şişe
koyarım bir kadeh yalnızlık
oh değme keyfime!
hem öyle sulandırmam da ben
sek içerim yalnızlığı
tek içerim hem de.


Beylik lakırdılar etmemeli er kişi
hoş her yiğide harç değildir bu
beceremez her kişi.


II-


Macellan’dır, Colomb’dur her insan kendine
sana atıf değil sözlerim
alınma sakın üstüne!
amma ve lakin
başladığı noktaya döner bu çark
aslolan budur
budur gerçek muhakkak
taşlamadan evvel düşünmeli
o taşla vurulur taşın sahibi
ben yabaniyim kabul
kullara yabaniyim amenna
recmlik değil günahım
aşk oyuncak gibi
öyle zamane devir
aldığın ûlvi kararda muvaffak olman temennim
lakin ben senden evvel anladım aşk bana göre değil.


/Unutma!
acının da hakkını vermek gerekir
susanı vurarak değil
ki
acıyı hakkıyla çeken kul
pay vermez başkalarına
bu yüzden karanlığı seçtim
bir hayatım var evet
tek kişilik
dert de benim tasa da
ortağım da yok üstelik./


III-


Sözün özü
her ölüm erkendir
kendine bende kıymasaydın
intihar sebebin değilim
ben hiç yaşamadan ölmüştüm
bari sen yaşasaydın
üstüste gömülür ölüler
toprağı kıt memleketlerin mezarlarında
sen hiç merak etme e mi?
vasiyetini gerçekleştiriyorum
istediğin gibi tam da
en Esmer’inden manzaralı
bir mezar sana hazırdı
sol yanağımdaki o çukurda....


....Riyakar yüreğine şükran borçluyum
şimdi huzurla uyu
ebedi mekanında....