Her zaman olduğu gibi, elbette bazı şeyler eksik
Münezzeh bir ölüm gibi elbette

Ne olur ne olmaz diye
Rüyalarımın altına sakladığım birkaç samimi itiraf
Ve biraz pörsümüş dünler
Gişe derdinde hasılatlarım
İşte hepsi yırtık bir fırtınaya sarılı
Sizler geldiğinde açılacaklar kendiliğinden

3-2-1 Yayındayız!
Eski bir sevdiğimden ödünç aldım heyecanımı
Daha iyi anlamak için basite indirgiyorum sevinçlerimi
Anımsayın!
Gözlerimle fısıldamıştım bir keresinde
Yani ocakta demlenen ıhlamur ağacı
Birkaç dilsiz duvar
Evet, aç değilim.
Bak şimdi, umutları kaybetme numarası!
Hangi avucumda yalanlarım?
Belki de büyülerin asıl düşmanıdır bu sabahlar…

- Buralarda yazıp sildim onlarca kez-
- Buralarda yazıp sildim onlarca kez-


Çünkü öldür dedim imgeme- acıma!
Yok et o bazı sözcükleri – gelme vicdana!
Dinleselerdi beni, daha bir severdi hayat beni.

Ütüsüz bir kaderle çıkmaktan da hiç gocunmadım ayrıca
Zaten düzeltsem de buruşuyor yalnızlığım
Ölmeyi unutmayayım diye bir ip bağlıyorum parmağıma
Sürekli soruyorlar :
“nereniz ağrıyor?”
Çığlıklarım – en güzel çığlıklarım

Her göç bir zayii – ama asla solmayan!
Ben aslında şiir yazarken hiç gülmem
Her sözcük yazılmadan önce masumdur- masumiyet karinesi-
Yine de bazı tebessümler arsızdır
Değişen bir şey yok – hep dağınık hep dağınık
Tecil edilmiş sevişmeler – gün sayan suskunluklarım

-İşte tam burada unutuyorum bazı şeyleri-

Bir gecemi daha kurban ediyorum, tükettiğim zamanlara.
Biraz kavun kokusu, neyse ki uçurum küs bana.
Teşekküre mahal yok, herkese yeter kamburumdaki anlamlar.
Ne hayta bu sokak, bu masa ve bu kuşlar.
Ki sen, ki sen de, ki sizler de
Madem ki gülümsediniz,
Biraz da ötede duran hayatların göbek bağını keselim…


- Burada durup düşünüyorum, bazı benlerimi-


Oktay Coşar