Bir çocuk çizdim tuvale
Gözleri renklerden lacivertti,
Saçına Ay’sız karanlık bir gece…
Tan yerini giydirdim çıplak tenine
Güneş’i köşeye koydum sarı bir tepside
Ve kısa bir pantolon masmavi gök rengi
Çizgi çizgi, renk renk bir ayakkabı çizdim…
Çocuk onca rengi giyindi…

Ve çocuk istedi…
Göğü giydirdim açık mavi sonsuz…
“Dağlar; “dedi;
“Yeşil orman ve doruğun da kar kaplı!”
Fırçam yeşile abandı palette renkler bulandı…

Çocuk “Ev” dedi "Ahşaptan;
Toprak kokulu kerpiç, kerpiç…
Önünde bir hayat ve içinde yeşil yapraklı,
Dalları kiraz basmalı iki ağaç…”

Çocuk “Çiz” dedi “yeşil çimenden çizgiler.”
“Bir koyun bir kaval ve bir çoban çiz…
Bir ırmak, bir göl, ve engin bir deniz…
Ve denizde küçük köpüklerin kırıldığı bir dalga…”

Çocuk “Çiz “ dedi
“Denizde okyanuslara açılacak bir kotra,
Kotrada çizgili elbiseleriyle bir tayfa…”
Güvertede bir el “ Hadi gel”…

Çocuk koşmak istedi,,,,
Koşamadı…
Kızmak istedi…
Kızamadı…
Ağlamak istedi…
Ağlayamadı…

Ve çocuk tuvalden çekip gitti,
Tuval renksiz kaldı,
Renk anılarına daldı….

hOça 2003